14. Hukuk Dairesi
2017/2282 E. 2021/892 K.
Talep eden tarafından, 23/02/2016 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; talebin kabulüne dair verilen 25/02/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi talep eden ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Talep, mirasçılık belgesi istemine ilişkindir.
Talep eden, 18.01.2016 tarihinde ölen halası muris ...’ın mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, talebin kabulü ile murisin mirasçılarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Hükmü, talep eden temyiz etmiştir.
4721 Sayılı Türk Medeni Kanunun 314/2. maddesine göre evlatlık evlat edinene mirasçı olur. Aynı kanunun 500. maddesi hükmüne göre ise evlatlık ve alt soyu sadece evlat edinen yönünden kan hısımı gibi mirasçı olur. Evlat edinenin kendi miras bırakanlarından daha önce ölmesi halinde evlatlığın evlat edinenin miras bırakanlarına mirasçı olacağına ilişkin yasada bir hüküm bulunmamaktadır.
Somut olayda; mirasbırakan ...’ın 18.01.2016 tarihinde, mirasbırakanın kardeşi ...ise mirasbırakandan önce 08.02.2007 tarihinde vefat ettikleri anlaşılmıştır. Mirasbırakan ...’ın kardeşi ...’den sonra ölmesi nedeni ile ...’in evlatlığı ...’in mirasbırakan ...’ın mirasçısı olması yasadaki düzenleme gereği mümkün değildir.
O halde mahkemece, mirasbırakan ... mirasçılarının yalnızca Itır ... ve ... olarak belirlenmesi gerekirken mirasbırakanın kendisinden önce ölen kardeşinin evlatlığı ...’in de mirasçı olarak kabul edilerek mirastan pay verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle talep edenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 15.02.2021 gününde oy birliği ile karar verildi.
